Dodatnia wartość firmy jest bez PCC
Gazeta Prawna, 2022-05-09, Krzysztof Bałękowski
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt III FSK 271/21 dodatnia wartość firmy nie jest prawem majątkowym i dlatego nie podlega opodatkowaniu. W sprawie chodziło o spółkę, która kupiła od innej firmy zorganizowaną część jej przedsiębiorstwa za cenę przekraczającą rynkową wartość nabytych składników majątku tego przedsiębiorstwa. W związku z tym powstała dodatnia wartość firmy. Spółka chciała się upewnić, że nie musi płacić podatku od czynności cywilnoprawnych od dodatniej wartości nabytego przedsiębiorstwa. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Stwierdził bowiem, że dodatnia wartość firmy jest rodzajem prawa majątkowego, które wchodzi w skład wartości kupowanego przedsiębiorstwa, więc również podlega sprzedaży. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zgodził się z fiskusem. Podatnik złożył skargę kasacyjną, a NSA postanowił przedstawić to zagadnienie do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA. W uchwale z 21 lutego 2022 r. NSA orzekł ostatecznie, że goodwill, choć ma wymiar finansowy, jest jedynie kategorią finansową, a nie prawem majątkowym, a więc nie podlega opodatkowaniu PCC.
Obsługa reklamacji może być również zwolniona z CIT
Gazeta Prawna, 2022-05-09, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt II FSK 2158/19 orzekł, iż jeśli czynności związane z obsługą reklamacji stanowią element procesu produkcyjnego, to mieszczą się w podstawowej działalności spółki, objętej zezwoleniem strefowym, nawet gdy nie zostały wprost wymienione w tym zezwoleniu. Chodziło o spółkę prowadzącą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej działalność w zakresie produkcji samochodów i części do nich. Komponenty do produkcji spółka zamawia u dostawców. Zdarza się, że są one wadliwe, niezgodne jakościowo z zamówieniem. Wtedy spółka składa reklamację i jednocześnie wykonuje rozmaite działania związane z wykryciem wady i przeprowadzeniem procesu reklamacji. Wszystkie te czynności spółka uznaje za usługi na rzecz dostawców, w związku z tym wystawia na nich faktury. Spółka uzyskała opinię GUS, z której wynika, że obciążenie dostawców opłatami wynikającymi z obsługi procesu reklamacji komponentów produkcyjnych stanowi element procesu produkcyjnego samochodów i części do nich. Uważała więc, że otrzymywane z tego tytułu wynagrodzenie od dostawców jest również przychodem strefowym. Nie zgodził się z nią Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Sądy przyznały rację spółce.
Strefowe wsparcie wyklucza estoński CIT
Gazeta Prawna, 2022-05-10, Agnieszka Pokojska
Zgodnie z interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.83.2022.2.JKU, nawet jeżeli spółka nie korzysta ze zwolnienia na podstawie decyzji o wsparciu, to i tak w czasie obowiązywania tej decyzji nie może korzystać z ryczałtu od dochodów spółek. Chodziło o spółkę, która poniosła wydatki na realizację nowej inwestycji, ale nie skorzystała ze zwolnienia z CIT dla dochodów z działalności określonej w otrzymanej decyzji o wsparciu. Spółka rozważa złożenie wniosku o wygaśnięcie tej decyzji. Chciała się upewnić, że skoro ostatecznie nie skorzysta ze zwolnienia, to będzie mogła przejść na estoński CIT i to mimo obowiązywania jeszcze decyzji o wsparciu. Nie zgodził się z tym Dyrektor KIS.
Zwolnienie holdingowe bardziej restrykcyjne
Gazeta Prawna, 2022-05-10, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 26 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.23.2022.2.JD wyraził pogląd, iż spółka, która w dniu sprzedaży udziałów podmiotu zależnego nie spełnia wymogu posiadania minimum 10 proc. udziałów nieprzerwanie przez 12 miesięcy, nie skorzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego. Spółka, która wystąpiła z wnioskiem, jest właścicielem większości udziałów w jednym z podmiotów zależnych. Część z tych udziałów planowała sprzedać na rzecz spółki niepowiązanej. W dniu tej transakcji nie spełniłaby warunku posiadania co najmniej 10 proc. udziałów nieprzerwanie przez 12 miesięcy, ale – jak podkreśliła – spełni go w przyszłości, bo nawet po sprzedaży będzie miała co najmniej 10 proc. udziałów w podmiocie zależnym. Uważała więc, że będzie miała prawo do zwolnienia. Dyrektor KIS stwierdził jednak, że warunek, o którym mowa w przepisach, musi być spełniony już w dniu realizacji transakcji, a nie w przyszłości.
Certyfikat może być elektroniczny
Rzeczpospolita, 2022-05-11, Monika Pogroszewska
Jak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.527. 2021.2.AK podatnikowi wystarczy przedstawiony przez zagranicznego kontrahenta elektroniczny dokument rezydencji, jeśli kraj kontrahenta stosuje taką formę. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka, która nabywa usługi związane z reklamą od nierezydenta. Posiada certyfikat rezydencji tego kontrahenta wystawiony w formie pdf przez irlandzki urząd skarbowy. Certyfikat został przesłany kontrahenta za pomocą poczty e-mail i finalnie przekazany do spółki. Spółka chciała uzyskać potwierdzenie, czy taka forma jest dopuszczalna. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się, że tak.
Zniszczony towar jest firmowym kosztem
Rzeczpospolita, 2022-05-13, Przemysław Wojtasik
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 27 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010. 27.2022.3.DD uznał, iż przedsiębiorca może rozliczyć straty powstałe podczas transportu czy przechowywania swoich produktów. Pod warunkiem, że nie są skutkiem jego zaniedbań. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka działająca z branży paliwowej. Co jakiś czas dochodzi do sytuacji, w wyniku których paliwo nie może zostać użyte jako pełnowartościowy produkt. Głównie ze względu na utratę swoich właściwości fizykochemicznych oraz niespełnianie odpowiednich norm jakościowych. Można je tylko zutylizować. Utylizację przeprowadza specjalistyczna firma. Wystawia za swoje usługi faktury. Spółka podkreśla, że skutkiem utylizacji jest likwidacja części towarów, które zostały nabyte z zamiarem wykorzystania w działalności gospodarczej. Ponosi więc straty w środkach obrotowych. Spółka zapytała, czy straty te można zaliczyć do kosztów. Według niej tak. Fiskus zgodził się ze spółką. Straty nie mogą być jednak skutkiem zaniedbań przedsiębiorcy. Rozliczenie w kosztach jest uzasadnione tylko wtedy, gdy strata powstała wskutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot.
Sprzedaż udziałów innowacyjnej spółki nie zawsze bez CIT
Gazeta Prawna, 2022-05-12, Mariusz Szulc
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 lutego 2022 r., sygn. akt II FSK 2182/19, sprzedający udziały w spółce prowadzącej działalność badawczo-rozwojową musi już w chwili ich zbycia spełnić warunek posiadania minimum 10 proc. udziałów takiego podmiotu nieprzerwanie przez dwa lata.
Spółka, która chciała korzystać z tego zwolnienia, kupiła w pierwszej połowie 2018 r. udziały w spółce mającej prowadzić działalność badawczo-rozwojową. Już w lipcu 2018 r. sprzedała 60 proc. udziałów w tej spółce w modelu „earn-out”. Z umowy wynikało, że kupujący, po uiszczeniu wynagrodzenia podstawowego (w momencie sprzedaży udziałów), wpłaci dodatkową część nie wcześniej niż po upływie dwóch lat, a w tym czasie będzie mógł ocenić działalność podmiotu, w który zainwestował. Spółka sprzedająca uważała, że będzie miała prawo do zwolnienia z podatku dochodowego dochodu ze zbycia tych udziałów, bo przez cały czas, aż do wypłaty dodatkowego wynagrodzenia w modelu „earn-out”, zachowa co najmniej 10 proc. udziałów spółki zależnej. Twierdziła, że warunek posiadania nieprzerwanie przez dwa lata nie mniej niż 10 proc. udziałów należy odnosić do okresu, w którym wypłacona zostanie całość wynagrodzenia z tytułu transakcji. Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że spółka, aby skorzystać ze zwolnienia z CIT, musi już w chwili sprzedaży udziałów spełnić warunek posiadania nieprzerwanie przez dwa lata nie mniej niż 10 proc. udziałów. A w tym wypadku warunek ten nie został spełniony. Zgodziły się z nim sądy obu instancji.
W pierwszym roku trzeba uwzględnić dwa reżimy
Rzeczpospolita, 2022-05-11, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. akt: III SA/Wa 1873/21 orzekł, iż klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania nie ma zastosowania do podatnika, który przed wejściem jej w życie podjął działania w celu korzyści sprzecznej z przepisami i ją w tym czasie osiągnął. W sprawie chodziło o podatek dochodowy od osób prawnych za 2016 r. Problemy spółki zaczęły się, gdy fiskus doszedł do przekonania, że jej przypadek może podlegać pod klauzulę przeciw unikaniu podwójnego opodatkowania. Organ podatkowy ustalił, że spółka działała z pomocą powiązanych z nią osobowo i kapitałowo podmiotów w związku ze znakiem towarowym. Efektem było obniżenie przez spółkę zobowiązania w podatku dochodowym poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów opłat licencyjnych na użytkowanie znaku oraz udziału w nich odpisów amortyzacyjnych. Konsekwencją było określenie spółce ponad 11 mln zł zobowiązania. Szef Krajowej Administracji Skarbowej przyznał co prawda, że większość operacji została przeprowadzona jeszcze przed wejściem w życie przepisów o klauzuli, jednak w jego ocenie nie ma to znaczenia, ponieważ jej konstrukcja wyraźnie stanowi, że ma zastosowanie do korzyści uzyskanej po wejściu jej w życie. Inaczej uznał WSA. W konsekwencji, zdaniem WSA, fiskus popełnił błąd, ponieważ powinien osobno ocenić okres sprzed i po wprowadzeniu klauzuli.