Nie ma odpłatności, nie ma opodatkowania
Rzeczpospolita, 2022-07-06, Aleksandra Tarka
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 9 czerwca 2022 r., sygn. akt: I SA/Po 866/21 orzekł, iż nabycie wierzytelności nie może być uznane za świadczenie usług, a różnica między wartością rynkową nabytej wierzytelności niewymagalnej, a wartością nominalną nie stanowi wynagrodzenia z tytułu jej świadczenia. We wniosku o wydanie interpretacji spółka wyjaśniła, że zajmuje się robotami budowlanymi związanymi ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i nie prowadzi działalności w obszarze windykacji długów. Niemniej wskazała, że nabędzie od podmiotu zagranicznego wierzytelności wobec polskiej spółki kapitałowej (dłużnika) z tytułu udzielonych pożyczek i będzie miała roszczenie o zapłatę. Podstawą tej operacji będzie umowa sprzedaży wierzytelności (odpłatna cesja). Jednak wydatki na nabycie będą niższe od wartości rynkowej i nominalnej wierzytelności, więc pojawi się nadwyżka. Spółka zapytała, czy nabycie wierzytelności będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Według niej nie, bo transakcja nabycia wierzytelności w imieniu własnym i na własne ryzyko jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu. Fiskus był innego zdania. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.
Przychód opodatkowany za granicą może być kosztem w Polsce
Rzeczpospolita, 2022-07-06, Michał Gerwatowski
3 czerwca 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011. 235.2022.1.SJ, w której potwierdził, że polski podatnik może obniżyć przychód uzyskany ze sprzedaży akcji otrzymanych nieodpłatnie w ramach programu motywacyjnego o wartość tych akcji, która podlegała opodatkowaniu za granicą jako przychód ze stosunku pracy. We wniosku o interpretację podatnik wskazał, że w okresie od sierpnia 2019 r. do września 2021 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę przez spółkę irlandzką wchodzącą w skład grupy kapitałowej, której spółka dominująca ma siedzibę w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Jednocześnie przez cały ten okres pozostawał polskim rezydentem podatkowym, ponieważ jego centrum interesów życiowych znajdowało się w Polsce. W okresie zatrudnienia w spółce irlandzkiej podatnik otrzymał nieodpłatnie akcje spółki amerykańskiej, których wartość została opodatkowana w Irlandii jako dochód ze stosunku pracy. W 2020 r. podatnik sprzedał część otrzymanych akcji i planował sprzedawać kolejne transze w następnych latach. Jako że podatnik przez cały czas pozostawał polskim rezydentem podatkowym, dochód ze sprzedaży akcji podlegał opodatkowaniu w Polsce. Podatnik zadał pytania o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji, wartości nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przychód ze stosunku pracy i podlegającego opodatkowaniu w Irlandii. Zdaniem podatnika, dokonując sprzedaży akcji otrzymanych nieodpłatnie za pracę na terytorium Irlandii, jest on uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości akcji opodatkowanych jako przychód z tytułu stosunku pracy w Irlandii. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy.
Podwójna korzyść nie ma podstaw prawnych
Rzeczpospolita, 2022-07-06, Aleksandra Tarka
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 czerwca 2022 r., sygn. akt: II FSK 2621/19 uznał, iż każdy z wydatków poniesionych na cele rozwoju specjalnej strefy ekonomicznej, w oparciu o który ustala się wielkość dochodu wolnego od podatku, może być rozliczony tylko raz. Sprawa dotyczyła spółki, która jest zarządzającym jedną ze specjalnych stref ekonomicznych. We wniosku o interpretację z zapytała m.in., czy w latach 2012–2017 jej dochód ustalony zgodnie z ustawą o podatku dochodowym korzystał ze zwolnienia w części wydatkowanej na cele rozwoju strefy, w tym na budowę i rozbudowę budynku oraz na nabycie nieruchomości gruntowych. Fiskus uznał, że nie. Zgodził się, że z podatku zwalnia się dochody zarządzającego strefą w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku po nim na cele rozwoju strefy. Dotyczy to także nabycia nieruchomości lub innych rzeczy służących do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy oraz modernizację i rozbudowę infrastruktury gospodarczej i technicznej na jej terenie. Jednak w ocenie urzędników w przepisie nie chodzi w nim o wydatki uwzględnione jako koszty uzyskania przychodów w podstawie opodatkowania za dany rok podatkowy, ale o porównanie kwoty osiągniętego dochodu z kwotą wydatkowaną w ciągu dwóch lat na określone cele. Każdy z poniesionych wydatków na cele rozwoju strefy, w oparciu o który ustała się wielkość dochodu wolnego od podatku, może być rozliczony tylko raz. W konsekwencji, jeżeli stanowi koszt, to zmniejsza wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu i nie może być traktowany jako wydatkowanie osiągniętego dochodu i w ten sposób wpływać na wysokość zwolnienia. Spółka zaskarżyła interpretację, ale sądy obu instancji przyznały rację Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.
Budowa biura wpływa na limit zwolnienia
Gazeta Prawna, 2022-07-06, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z 15 czerwca 2022 r., sygn. akt I SA/Go 150/22 orzekł, iż wydatki na wybudowanie zaplecza biurowo-administracyjnego na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu są kosztem kwalifikowanym uwzględnianym przy zwolnieniu z podatku dochodowego. Chodziło o spółkę, która uzyskała dwie decyzje na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. Zobowiązała się, że do końca 2023 r. wybuduje nowy zakład produkcyjny oraz rozbuduje już istniejący, w tym uruchomi nowe linie produkcyjne. Zamierzała też wybudować nowy budynek, który częściowo byłby wykorzystywany do produkcji, a częściowo byłby zapleczem biurowo-administracyjnym. Spółka wyjaśniła, że zaplecze to jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego zakładu, bez niego nie byłaby w stanie realizować produkcji. Spór z fiskusem dotyczył tego, czy wydatki poniesione przez spółkę na budowę budynku biurowo-administracyjnego będą kosztami kwalifikowanymi inwestycji, a więc czy zwiększą limit pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego. W opinii spółki tak. Nie zgodził się z nią Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Spółka zaskarżyła interpretację, a WSA przyznał jej rację.
Kara pieniężna za bezprawną działalność nie pomniejszy PIT
Gazeta Prawna, 2022-07-06, Mariusz Szulc
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lipca 2022 r., sygn. akt II FSK 3006/19, jeśli zagraniczny sąd orzekł, że polska spółka sprzedawała towar, wobec którego prawa ochronne ma inny podmiot, to powiązane z tym późniejsze płatności na rzecz konkurenta nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu. Chodziło o spółkę, która sprzedawała artykuły gospodarstwa domowego w Polsce i za granicą. Jeden z produktów naruszał wyłączne prawa ochronne, które włoski urząd patentowy przyznał firmie konkurencyjnej. Wniosła ona w związku z tym powództwo do włoskiego sądu, a ten nałożył karę za każde „pojedyncze naruszenie zakazu” oraz nakazał wypłatę odszkodowania.. Pozwana spółka, obawiając się braku definicji „pojedynczego naruszenia zakazu”, podpisała porozumienie, w którym zobowiązała się, że od 31 maja 2018 r. nie będzie produkować, reklamować ani sprzedawać spornego towaru gdziekolwiek na świecie. Miała też zapłacić 6,5 mln euro w ratach. We wniosku o interpretację podatkową spółka twierdziła, że zapłaciła w ten sposób wynagrodzenie za bezumowne korzystanie ze wzoru przemysłowego należącego do innego podmiotu. Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Podatnik zaskarżył interpretację i o ile wygrał w pierwszej instancji, to NSA przyznał rację Dyrektorowi KIS.
Ulga na robotyzację nie obejmie wszystkiego
Rzeczpospolita, 2022-07-07, Monika Pogroszewska
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0111-KDIB1 -2.4010.9. 2022.1.AW spółka odliczy dodatkowe 50 proc. kosztów zakupu linii pakującej, ale już nie systemów informatycznych do zarządzania procesem produkcyjnym. Taką odpowiedź otrzymała spółka produkująca leki, która planuje zakup fabrycznie nowego robota przemysłowego – linii pakującej. Jednocześnie poniesie wydatki na usługi szkoleniowe dotyczące linii produkcyjnej oraz na systemy informatyczne integralnie związane z cyklem produkcyjnym, mające służyć zarządzaniu procesami produkcyjnymi oraz ich planowaniu. Spółka chciała uzyskać potwierdzenie, że wydatki te będą stanowić koszty robotyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z nią, ale tylko częściowo.