Aport know-how bez przychodu
Rzeczpospolita, 2022-08-26, Przemysław Wojtasik
Zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 czerwca 2022 r., sygn. nr 0111-KDIB2-1.4010.160.2022.3.BJ spółka nie zapłaci podatku od wniesionych do niej przez akcjonariuszy praw do nowoczesnej technologii. Sprawa dotyczyła spółki będącej startupem, który powstał w celu wprowadzenia na rynek innowacyjnego robota edukacyjnego wraz z platformą edukacyjną. Twórcy zamierzają przenieść prawa własności intelektualnej technologii w formie wkładu niepieniężnego do spółki. Wówczas stanie się ona właścicielem całego know-how składającego się na platformę, zaś wnoszący aport otrzymają akcje w drodze emisji nowych akcji. Nastąpi również podniesienie wartości kapitału akcyjnego firmy. Spółka zapytała, czy z tytułu otrzymania aportu w postaci własności intelektualnej tj. know-how, będzie musiała zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych. Zdaniem Dyrektora KIS spółka nie będzie miała takiego obowiązku.
Dochód trzeba liczyć proporcjonalnie do wartości IP w cenie produktów
Gazeta Prawna, 2022-08-29, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 25 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Wr 745/21 orzekł, iż nie cały dochód ze sprzedaży produktu jest opodatkowany według stawki 5 proc., a jedynie w tej części, która odnosi się do wartości wytworzonych praw własności intelektualnej, zawartych w cenie produktu. Spółka wyjaśniła, że w zakresie projektu B+R nie prowadziła wyodrębnionej ewidencji prac badawczo-rozwojowych. Ponosiła jednak koszty związane z obsługą prawną patentu, czyli z opracowaniem i dokonaniem zgłoszenia patentowego i opłatą na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego. W przyszłości będzie też ponosić koszty utrzymania patentu. Europejski Urząd Patentowy wydał jej pozytywną decyzję we wrześniu 2020 r. Spółka opracowała więc serię produktów z wykorzystaniem patentu. Zamierzała zaliczyć wszystkie poniesione wydatki do kosztów na działalność B+R związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Ich ewidencję prowadziła od 1 stycznia 2020 r. Z kolei dochód ze sprzedaży produktów chciała kalkulować na podstawie raportu kontrolingowego z systemu księgowego SAP, wdrożonego w październiku 2015 r. Sądziła, że w całości może go uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zatem cały będzie objęty stawką 5 proc. CIT. Spór dotyczył okresu sprzed 2020 r. – czy dochód z tego okresu spółka również mogła traktować jako dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Spółka uważała, że tak. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się ze spółką. Tego samego zdania był WSA we Wrocławiu.
Darmowa kwatera dla pracownika to jego przychód
Gazeta Prawna, 2022-08-30, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 sierpnia 2022 r., sygn. akt II FSK 3268/19 potwierdził, iż zakwaterowanie pracowników w pobliżu miejsca pracy to ich przychód. Do 500 zł miesięcznie jest on zwolniony z PIT. Powyżej tej kwoty pracodawca musi pobrać zaliczkę na PIT. Chodziło o pracownika budowlanego, który wykonuje swoje obowiązki na terenie całego kraju, czasem nawet kilkaset kilometrów od siedziby firmy. Spółka oddelegowuje tam pracowników, pokrywając im koszty zakwaterowania w hotelach, hostelach i prywatnych kwaterach. Początkowo pracownik uważał, że cała kwota przeznaczona na jego zakwaterowanie jest zwolniona z PIT, niezależnie od jej wysokości. Potem zmienił zdanie i twierdził, że w ogóle nie jest to dla niego przychód. Argumentował, że zakwaterowanie go w innej miejscowości leży wyłącznie w interesie pracodawcy, on sam nie ma z tego tytułu żadnej korzyści majątkowej. Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Tego samego zdania były sądy obu instancji.
Można łatwo uniknąć podatku od gazu
Gazeta Prawna, 2022-08-30, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 8 lipca br. sygn. 0111-KDIB3-3.3-4013. 93.2022.2.MK potwierdza, iż przedsiębiorstwa, które wydzielą organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie odrębny dział firmowy wyłącznie w celu zużycia wyrobów gazowych na cele opałowe, skorzystają w ten sposób ze zwolnienia z akcyzy. Pytanie zadała spółka, w której około 90 proc. gazu ziemnego jest zużywane na cele opałowe przez dział infrastruktury technicznej. Spółka wyodrębniła go w strukturze organizacyjnej, co potwierdziła w wewnętrznym schemacie organizacyjnym. Do działu przypisała majątek pozwalający na realizację zadań tej jednostki, takich jak produkcja ciepła na potrzeby socjalne i produkcyjne spółki, zapewnianie dostaw prądu, gazu i gorącej wody, utrzymywanie w odpowiednim stanie firmowej infrastruktury technicznej i elektrycznej, wytwarzanie pary technologicznej na potrzeby produkcyjne. Wyodrębnionym działem kieruje starszy menedżer, a podlegają mu elektrycy, hydraulicy, mechanicy i pracownicy techniczni. Dział ma odrębny budżet, co umożliwia wyodrębnienie kosztów związanych z jego działalnością. Spółka uważała, że skoro dział ten został wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania, to należy go uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Spełni więc definicję zakładu energochłonnego, a zużywany przez niego gaz ziemny będzie zwolniony z akcyzy. Dyrektor KIS zgodził się ze spółką.
Sfinansowanie dotacją nie zawsze wyklucza z podatkowych kosztów
Gazeta Prawna, 2022-08-31, Julia Kowalska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 18 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDWB.4010.32.2022.1.AZE potwierdził, iż opłaty wstępna i transferowa, które zostały uiszczone w związku z leasingiem pojazdu elektrycznego, a sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, są kosztem uzyskania przychodów, mimo że otrzymane dofinansowanie jest zwolnione z podatku dochodowego. W tej sprawie umowa leasingu samochodu elektrycznego została zawarta w ramach uczestnictwa leasingodawcy i spółki (jako leasingobiorcy) w programie przyjętym przez NFOŚiGW. Zgodnie z jego założeniami spółka dostała dotację z funduszu na pokrycie części netto opłaty wstępnej oraz części netto opłaty transferowej. Zapłaciła leasingodawcy jedynie równowartość VAT w odniesieniu do obu tych opłat. Uważała, że kwoty netto obu opłat, mimo że pokryte ze środków NFOŚiGW, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Dyrektor zgodził się ze spółką.
Dodatkowy koszt foliówek jest już w cenie
Rzeczpospolita, 2022-08-30, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, sygn. akt I SA/Po 70/22 opłata recyklingowa powiększa podstawę opodatkowania z tytułu dostawy torby plastikowej, od której trzeba naliczyć VAT. Spółka prowadzi sieć sklepów detalicznych. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że sprzedaje w nich m.in. torby z tworzywa sztucznego. W związku z tym jest zobowiązana pobrać tzw. opłatę recyklingową od klienta nabywającego torbę na zakupy z tworzywa sztucznego. Firma tłumaczyła, że do ceny foliówki dolicza opłatę i od tej kwoty odprowadza podatek należny. Była jednak przekonana, że nie musi uwzględniać opłaty recyklingowej w podstawie opodatkowania VAT sprzedaży towarów nią objętych. Fiskus nie potwierdził tego stanowiska. Spółka zaskarżyła interpretację, ale przegrała.
Fiskus zmienia zdanie w sprawie transakcji łańcuchowych
Gazeta Prawna, 2022-09-01, Katarzyna Jędrzejewska
Szef KAS 22 sierpnia 2022 r. wydał interpretację zmieniającą o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.147.2022.3.JSU, w której uznał, iż polski pośrednik nie płaci VAT w naszym kraju, jeżeli dostawa towarów pomiędzy nim a jego pozaunijnymi kontrahentami jest poprzedzona inną dostawą, a transport jest przypisany do pierwszej z nich. W takiej sytuacji pierwsza transakcja, między producentem a spółką pośredniczącą, jest dostawą „ruchomą”, opodatkowaną w miejscu rozpoczęcia transportu, czyli na terytorium Polski. Natomiast druga transakcja – pomiędzy spółką a jej pozaunijnymi klientami – ma charakter „nieruchomy”. Kluczowe jest bowiem to, do której z tych transakcji jest przypisany transport towarów. W sprawie chodziło o spółkę z o.o., która zamawia u polskiego producenta napoje alkoholowe, a następnie sprzedaje je swoim klientom – podmiotom mającym siedzibę i miejsca prowadzenia działalności poza terytorium Unii Europejskiej. Napoje są produkowane w Polsce i transportowane bezpośrednio od producenta do klientów spółki spoza UE. Zakup następuje na warunkach Incoterms CIF. Sprzedaż odbywa się na warunkach Incoterms DAP. We wniosku o interpretację spółka wyjaśniła, że formalnie eksporterem napojów jest ich producent. Dodała, że on też organizuje transport lub wysyłkę alkoholu do kraju spoza UE. Natomiast prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzą z producenta na spółkę w Polsce w momencie zakończenia załadunku napojów na statek w polskim porcie. Potem, gdy statek dopływa do portu przeznaczenia, prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przechodzą ze spółki na jej klientów. Spółka uważała, że nie powinna płacić w Polsce VAT od tych dostaw, bo wysyłka napojów jest przyporządkowana do dostawy dokonywanej przez producenta. W interpretacji z 4 lipca 2022 Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Szef KAS jednak zmienił tę interpretację.
Sprzedaż zakładowego ośrodka bez CIT
Gazeta Prawna, 2022-09-01, Agata Lipińska
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 12 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB-1.4010.435.2022.1.AND potwierdził, iż sprzedaż zakładowego ośrodka wypoczynkowego nie jest przychodem podatkowym, nawet jeżeli był on wykorzystywany głównie komercyjnie, a tylko w nieznacznym stopniu przez pracowników spółki. Spytała o to spółka, która od ponad 20 lat była właścicielem nieruchomości, w której prowadzona była sezonowa działalność polegająca m.in. na wynajmie domków kempingowych oraz miejsc noclegowych w hotelu. Początkowo wypoczywali tam głównie pracownicy spółki. Potem obiekt służył również działalności komercyjnej i to do tego stopnia, że w latach poprzedzających planowaną sprzedaż tylko niewielki odsetek jego użytkowników stanowili pracownicy spółki. Pobyty pracowników były dofinansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zgodnie z obowiązującym w spółce regulaminem ZFŚS nieruchomość ta stanowiła obiekt socjalny. W opinii spółki przychody ze sprzedaży ośrodka wypoczynkowego nie będą dla niej przychodem podatkowym. Dyrektor KIS potwierdził jej stanowisko. Firma spytała także o nieumorzoną podatkowo wartość środków trwałych składających się na ośrodek wypoczynkowy. Uważała, że w momencie sprzedaży nieumorzona wartość będzie kosztem uzyskania przychodów. Z tym Dyrektor KIS się nie zgodził.
Strata nie zawsze jest podatkowa
Gazeta Prawna, 2022-09-01, Mariusz Szulc
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 22 sierpnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.188.2022.5.EJ stwierdził, iż dopóki ukraiński kontrahent może odebrać zamówiony towar, dopóty polski dostawca nie rozliczy w podatkowych kosztach straty z tytułu realizacji nieopłaconego zamówienia. Spytała o to spółka, która w 2021 r. zgodziła się wykonać fasadę oraz stolarkę aluminiową według indywidualnego zapotrzebowania ukraińskiego kontrahenta. W grudniu 2021 r. zamawiający wpłacił zaliczkę, a polska spółka wykonała i przygotowała do odbioru przedmiot zamówienia w terminie określonym w umowie, tj. do lutego 2022 r. Poniesione przez nią wydatki przekraczały wartość otrzymanej zaliczki. Problem powstał, gdy wybuchła wojna w Ukrainie i polska spółka straciła kontakt z ukraińskim kontrahentem. Po wielu próbach nawiązania kontaktu spółka uzyskała jedynie niepotwierdzone informacje, że kontrahent przebywa na terytorium Portugalii. Uznała więc, że poniosła stratę i powinna móc zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor KIS nie zgodził się z tym stanowiskiem.
Zapłacony VAT to również wydatek na nabycie udziałów
Gazeta Prawna, 2022-09-01, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 18 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Po 45/22 podatek zapłacony przy aporcie działek do spółek komandytowych jest wydatkiem na nabycie udziałów. Będzie można go odjąć od przychodu przy wystąpieniu z tych spółek. Sprawa dotyczyła spółki deweloperskiej D, będącej wspólnikiem dwóch spółek komandytowych. Spółka wniosła do nich aportem grunty o określonej wartości. Spółki komandytowe wzniosły na nich budynki z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi. W 2021 r. uzyskały one status podatników CIT. W dniu wniesienia aportu spółka wykazała VAT należny według stawki 23 proc. i wpłaciła go do urzędu skarbowego. Wcześniej, przy zakupie działek wniesionych aportem, odliczyła VAT naliczony. Problem pojawił się, gdy postanowiła wystąpić ze spółek komandytowych. Spółka uważała, że zapłacony przez nią VAT należny od aportu gruntów był również wydatkiem na nabycie udziałów w spółkach komandytowych i w związku z tym może go także zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Nie zgodził się z nią Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Innego zdania był jednak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.