Zatrudnienie pracownika nie świadczy o powstaniu zakładu
Rzeczpospolita, 2022-04-25, Krzysztof Piwódzki
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 11 lutego 2022 r., sygn. akt I SA/Gl 1609/21 orzekł, że jeżeli pracownik węgierskiej spółki w Polsce nie wykonuje żadnych czynności, których efektem jest przeniesienie własności towarów należących do spółki, nie ma wpływu na treść umów zawieranych między spółką a nabywcami towarów, nie kształtuje i nie negocjuje tych umów, to nie można uznać, że doszło do powstania w Polsce stałej placówki spółki węgierskiej. Biuro tej spółki w Polsce powinno więc być uznane za mające wyłącznie charakter przygotowawczy i pomocniczy. Gliwicki sąd rozstrzygał sprawę ze skargi węgierskiej spółki prowadzącej sprzedaż na terenie Polski i Estonii za pośrednictwem zatrudnionego w Polsce pracownika na stanowisku kierownika ds. sprzedaży. Na potrzeby prowadzenia stałej działalności na terenie Polski pracodawca wynajął biuro, w którym miała być wykonywana znaczna część obowiązków wynikających ze stosunku pracy. Zakres obowiązków pracownika obejmował m.in. poszukiwanie nowych klientów, podtrzymywanie kontaktów z obecnymi i pośredniczenie w komunikacji pomiędzy nimi a spółką. Pracownik nie zawierał natomiast umów z kontrahentami ani na negocjował ich treści. Organ uznał, że w takiej sytuacji powstaje na terenie Polski zakład zagraniczny, a tym samym spółka węgierska jest zobowiązana do zapłaty podatku od dochodów osiąganych z tytułu działań podejmowanych przez takiego pracownika. Podatnik wniósł skargę do sądu i wygrał.
Brak amortyzacji nie wyklucza daniny dla wójta
Gazeta Prawna, 2022-04-26, Łukasz Zalewski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 kwietnia 2022 r., sygn. akt III FSK 183/21 orzekł, że jeżeli
nowa budowla nie została wprowadzona na 1 stycznia do ewidencji środków trwałych, to nie można jej amortyzować, ale podatek od nieruchomości się należy, a wartość budowli musi ustalić biegły. Sprawa dotyczyła spółki, która budowała farmę wiatrową i w październiku 2015 r. złożyła wniosek o pozwolenie na użytkowanie I etapu. Było to jeszcze przed zakończeniem wszystkich robót objętych pozwoleniem na budowę. Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego wydał decyzję pozwalającą na użytkowanie. W związku z tym w styczniu kolejnego roku wójt gminy wezwał spółkę do złożenia deklaracji na podatek od nieruchomości za 2016 r. Spółka ją złożyła, ale nie uwzględniła budowli, których budowa została zakończona w 2015 r. Wyjaśniła, że nowe budowle wykaże do opodatkowania dopiero za rok – od 1 stycznia 2017 r. Po tym, jak spółka odmówiła wykazania nowych budowli w deklaracji za 2016 r., wójt gminy wszczął postępowanie podatkowe i powołał biegłego, a ten określił wartość farmy wiatrowej na ponad 105 mln zł. Spółka natomiast uważała, że powinna zacząć płacić podatek dopiero od 2017 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Słupsku zgodziło się z wójtem, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstał 1 stycznia 2016 r., bo spółka zakończyła prace budowlane związane z realizacją przedsięwzięcia już w październiku 2015 r. Tego samego zdania były sądy.
Pełnomocnictwo szczególne może być jedno, ale w aktach musi być z osobna
Gazeta Prawna, 2022-04-26, Łukasz Zalewski
W dniu 25 kwietnia 2022 r., sygn. akt II FPS 1/22 Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę w składzie siedmiu sędziów, zgodnie z którą pełnomocnictwo szczególne, ustanowione np. na etapie kontroli, jest skuteczne również w postępowaniu podatkowym. Ale do akt postępowania trzeba je złożyć ponownie. Pytanie sprowadzało się do tego, czy pełnomocnictwo szczególne np. dla doradcy podatkowego, należy składać do akt każdej sprawy odrębnie, a więc do akt kontroli podatkowej, akt postępowania podatkowego, akt postępowania o zabezpieczeniu, czy też może wystarczy je złożyć raz – do akt sprawy dotyczącej danego zobowiązania podatkowego. NSA uznał, że co prawda pełnomocnictwo szczególne jest skuteczne na różnych etapach postępowania, ale trzeba je składać na każdym etapie odrębnie. Tylko wtedy wywołuje ono skutek procesowy.
Fiskus naciąga przepisy, żeby dostać podatek
Rzeczpospolita, 2022-04-27, Aleksandra Tarka
Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 24 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Go 436/21 kontenery przeznaczone do celów socjalnych, które spełniają jedynie funkcje pomocnicze i nie są funkcjonalnie wykorzystywane w procesie produkcji nie są urządzeniem przemysłowym. We wniosku o interpretację spółka jawna wyjaśniła, że jest spółką deweloperską. Specyfika jej działalności wymaga obecności osób odpowiedzialnych za realizację inwestycji tj. kierowników budowy oraz pracowników w miejscu jej realizacji. Do tego celu wynajmuje od austriackiego kontrahenta kontenery, schody i podesty tzw. zestaw kontenerowy. Ten nie jest rezydentem podatkowym w Polsce w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Firma tłumaczyła, że kontenery wynajmowane są na cele socjalne, a schody i podesty umożliwiają dostęp do oraz komunikację między nimi. Zastrzegła przy tym, że zestawy nie są wykorzystywane w procesie produkcyjnym. Nie są w nich również przechowywane surowce, materiały czy półprodukty wykorzystywane w ramach realizacji inwestycji budowlanych. Podatniczka była przekonana, że wypłacane na rzecz kontrahenta wynagrodzenie z tytułu najmu zestawów kontenerowych nie mieści się w definicji „urządzenia przemysłowego”. W konsekwencji nie jest ona zobowiązana do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego przy wypłacie tego wynagrodzenia. Organ nie zgodził się z tym stanowiskiem, dlatego podatniczka zaskarżyła interpretację i wygrała.
Akcje spółki matki zachęcają do lepszej pracy
Rzeczpospolita, 2022-04-29, Przemysław Wojtasik
W dniu 12 kwietnia 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację, zgodnie z którą
firma może rozliczyć w podatkowych kosztach wydatki na utrzymanie programu motywacyjnego dla pracowników. O interpretację wystąpiła spółka z o.o., która wdrożyła w grupie program motywacyjny. Polega na nieodpłatnym przyznawaniu zastrzeżonych jednostek akcyjnych. Każdy uczestnik otrzymuje ich określoną ilość, w ciągu czterech lat. Jednostka akcyjna daje prawo do otrzymania jednej zwykłej akcji spółki amerykańskiej. Program jest dostępny również dla pracowników spółki z o.o. Uczestniczą w nim na podstawie umowy z podmiotem amerykańskim. Nie jest ona częścią umowy o pracę zawartej ze spółką z o.o. Korzyści wynikające z programu nie stanowią elementu wynagrodzenia pracowników. Uczestniczą w nim dobrowolnie. Spółka z o.o. informuje, że w przyszłości prawdopodobnie ponosić będzie wydatki na program motywacyjny w części dotyczącej jej pracowników. Przykładowo na doradztwo podatkowo-księgowe czy utrzymanie papierów wartościowych. Spółka zapytała, czy może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Według niej tak. Fiskus zgodził się z argumentacją spółki.
Ryczałt za korzystanie ze służbowego auta obejmuje paliwo
Gazeta Prawna, 2022-05-04, Krzysztof Bałękowski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 kwietnia 2022 r., sygn. akt II FSK 2012/19 potwierdził, iż zryczałtowana kwota przychodu z tytułu używania przez pracownika samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje także koszt paliwa. Wątpliwości miał je przedsiębiorca, który powierzał pracownikom samochody służbowe na podstawie umowy i protokołu zdawczo-odbiorczego. W ówczesnym stanie prawnym ryczałtowy przychód pracownika z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych wynosił 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm sześc. oraz 400 zł miesięcznie – dla samochodów o większej pojemności. Dodatkowo pracodawca ten doliczał pracownikom zryczałtowany koszt paliwa w wysokości 93 zł miesięcznie lub 1/30 wskazanej kwoty za każdy dzień użytkowania samochodu do celów prywatnych, jeśli auto było oddawane pracownikowi tylko na część miesiąca. Planował jednak rezygnację z tego, bo doszedł do wniosku, że ustawowy ryczałt obejmuje również wydatki ponoszone przez firmę na paliwo. Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że ustawodawca określił wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, a nie z tytułu jego eksploatacji. W związku z tym ryczałt obejmuje wyłącznie możliwość bezpłatnego wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych, a nie wszystkie koszty związane z eksploatacją. Sądy obu instancji przyznały rację przedsiębiorcy.
U menedżera kluczowa jest odpowiedzialność za zarządzanie
Gazeta Prawna, 2022-05-04, Łukasz Zalewski
W wyroku z 26 kwietnia 2022 r., sygn. akt I FSK 2066/18 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, iż odpowiedzialność menedżera wobec osób trzecich za naruszenie praw autorskich nie oznacza jeszcze, że samodzielnie prowadzi on działalność gospodarczą i że jest podatnikiem VAT. W sprawie chodziło o kobietę, która została powołana na członka zarządu spółki podlegającej przepisom ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. We wniosku o interpretację kobieta zaznaczyła, że mimo podpisania ze spółką umowy o zarządzanie nie dysponuje niezależnością i samodzielnością, która pozwalałaby na uznanie jej za profesjonalny podmiot prowadzący samodzielnie i niezależnie działalność gospodarczą. Wyjaśniła, że korzysta z infrastruktury spółki, a nie własnej, nie ponosi ryzyka ekonomicznego ani prawnego, nie reklamuje świadczonych czynności, a oświadczenia woli składa w imieniu spółki, nie swoim. W umowie o zarządzanie zapisano, że odpowiedzialność wobec osób trzecich zgłaszających jakiekolwiek roszczenia związane z naruszeniem ich praw autorskich będzie ponosić zarządzający, a nie spółka. Kobieta uważała, że nie może to być argumentem przemawiającym za opodatkowaniem VAT wykonywanych przez nią czynności. Nie zgodził się z nią Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Sądy obu instancji przyznały rację podatniczce.
To, co zwolnione z podatku, nie pomniejsza dochodów CFC
Gazeta Prawna, 2022-05-05, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 kwietnia 2022 r., sygn. akt II FSK 2214/19 jeżeli otrzymane dywidendy są zwolnione z opodatkowania w Polsce, to nie można ich odjąć od podstawy opodatkowania, którą jest kwota dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej. Chodziło o polską spółkę posiadającą bezpośrednio ponad 50 proc. udziałów w kapitale spółki holenderskiej. W tym wypadku spełnione były warunki pozwalające uznać holenderską spółkę za zagraniczną jednostkę kontrolowaną spółki polskiej. Polska spółka musiała więc płacić podatek od dochodów tej zagranicznej jednostki kontrolowanej. Podstawą opodatkowania jest tu kwota odpowiadająca dochodowi CFC proporcjonalnie do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika w jej roku podatkowym. Powstał spór, czy dochód do opodatkowania z tytułu posiadania CFC będzie pomniejszony o dywidendy lub zaliczki na dywidendy, jakie polska firma otrzyma od holenderskiej CFC.
Polska spółka uważała, że dochód zagranicznej spółki kontrolowanej można pomniejszyć o kwoty otrzymanej dywidendy i to również wtedy, gdy dywidenda jest zwolniona z podatku. Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Z Dyrektorem KIS zgodziły się sądy obu instancji.
Firmy zaskoczone nową korektą wstępną w estońskim CIT
Gazeta Prawna, 2022-05-05, Agnieszka Pokojska, Łukasz Zalewski
Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytania DGP przyznaje, że nie da się obecnie rozliczyć w zeznaniu rocznym CIT-8 ujemnej korekty wstępnej związanej z przejściem na estoński CIT. Otóż chcąc przejść na estoński CIT, trzeba policzyć różnice przejściowe między wynikiem podatkowym a rachunkowym. Problem jest ze zmienionym formularzem CIT/KW, który jest załącznikiem do zeznania rocznego CIT-8. Wynika z niego, że korekta wstępna może wyjść tylko na plus, co jest niekorzystne dla podatników. Wynik z korekty wstępnej może bowiem jedynie zwiększyć dochód z innych tytułów wykazanych w CIT-8. W odpowiedzi na pytania DGP resort przypomniał, że od 1 stycznia br. Zmieniły się przepisy dotyczące korekty wstępnej. Resort wyjaśnia, że do końca 2021 r. przychody i koszty z tytułu korekty wstępnej były ujmowane w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Jeśli więc powstały różnice przychodowe z tytułu korekty wstępnej, to podatnik zaliczał je do pozostałych przychodów, jeśli powstały różnice kosztowe, to dodawał je do pozostałych kosztów uzyskania przychodów. Natomiast od 1 stycznia 2022 r. korektę wstępną (a w zasadzie podatek od niej) rozlicza się dopiero po wyjściu z estońskiego CIT lub w ogóle się jej nie rozlicza (jeśli podatnik wyjdzie z systemu estońskiego po czterech latach). Tak więc w zeznaniu CIT-8 za rok poprzedzający pierwszy rok opodatkowania estońskim CIT podatnik wykazuje przychody oraz koszty z tytułu korekty wstępnej oraz ustala podatek należny, ale płaci go dopiero z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania estońskim CIT, jeżeli ryczałt od dochodów spółek stosował krócej niż cztery lata podatkowe. Natomiast w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe, zobowiązanie podatkowe wygasa w całości. Od 1 stycznia 2022 r. więc dochód z tytułu korekty wstępnej stanowi podstawę opodatkowania niezależną od ustalonej podstawy opodatkowania za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek – wyjaśnia MF. Zatem obecnie w zeznaniu poprzedzającym przejście na estoński CIT wykazuje się korektę wstępną, ale ewentualny podatek płaci się dopiero przy wyjściu z systemu, o ile nastąpi to przed upływem czterech lat. Dopiero wtedy dolicza się dochody z korekty wstępnej wykazanej przed wejściem do systemu. Nie można jednak uwzględnić ujemnej różnicy (gdy suma kosztów jest większa niż suma przychodów), bo nie pozwala na to obecnie formularz CIT/KW.
Rozwiązanie umowy nie wyklucza korzyści w CIT
Rzeczpospolita, 2022-05-06, Przemysław Wojtasik
Jak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.40.2022.1.SG spółka, która wypowiedziała kontrakt zleceniobiorcy może rozliczyć wypłacone mu na podstawie porozumienia kwoty w podatkowych kosztach. Z wnioskiem o interpretację wystąpiła spółka z o.o., która kilka lat temu podpisała umowę zlecenia z przedsiębiorcą, będącym jednocześnie członkiem jej zarządu, który zobowiązał się do świadczenia usług konsultingowych, prowadzenia badań i przygotowywania analiz. Dostawał za to wynagrodzenie oraz premię, gdyż spółka zmuszona była ograniczyć koszty działalności. W porozumieniu w sprawie rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia spółka zobowiązała się do wypłaty wynagrodzenia za cztery miesiące, a także premii i nagrody rocznej. Podkreśla, że jest to dla niej korzystniejsze ekonomicznie rozwiązanie niż kontynuowanie współpracy. Spółka zapytała, czy przekazana zleceniobiorcy, zgodnie z porozumieniem, kwota jest podatkowym kosztem. Spółka twierdzi, że tak. Fiskus zgodził się z tym stanowiskiem.
Prezes firmy może odpowiadać również za sankcyjny VAT
Rzeczpospolita, 2022-05-06, Aleksandra Tarka
W dniu 5 maja 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną członka zarządu, na którego fiskus przeniósł odpowiedzialność za długi podatkowe (sygn. akt FSK 387/21). W sprawie chodziło o zaległy sankcyjny VAT. Od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r. spółka wprowadziła do obrotu tzw. puste faktury, co skutkuje sankcyjnym podatkiem. Firma go nie odprowadziła, więc fiskus zgodnie z ordynacją podatkową przeniósł odpowiedzialność za jej zaległość na jej członka zarządu. Członek zarządu nie chciał uregulować zaległości, dlatego odwołał się od decyzji organów podatkowych. Przegrał jednak we wszystkich instancjach.