Rezerwy nie pomniejszają podatku bankowego
Gazeta Prawna, 2022-01-17, Łukasz Zalewski
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 stycznia 2022 r., sygn. akt III FSK 235/21 i III FSK 3324/21, ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych, ubezpieczyciel nie może pomniejszać wartości swoich aktywów o wartość rezerw z tytułu podatku odroczonego. Spółka wyjaśniła, że najpierw księguje aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego na osobnych kontach, a potem je kompensuje. W zależności od wyniku kompensacji albo wykazuje aktywa, albo rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Problem pojawił się przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych. Spółka uważała, że skoro kompensuje aktywa i rezerwy z tytułu podatku odroczonego, to podobnie może postępować przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem bankowym. Nie zgodził się z tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że nie można uwzględniać rezerw przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od niektórych instytucji finansowych. Z organem zgodziły się sądy obu instancji.
NSA: exit tax nie od prywatnego majątku
Gazeta Prawna, 2022-01-17, Mariusz Szulc
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 stycznia 2021 r., sygn. akt II FSK 12/21, orzekł, że podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków nie dotyczy przekazywanego za granicę prywatnego majątku osób fizycznych. Chodziło o matkę, która planowała podarować udziały w spółce kapitałowej na rzecz syna mieszkającego na stałe za granicą. Udziały były warte ponad 4 mln zł i należały do majątku osobistego kobiety, gdyż nie prowadziła ona działalności gospodarczej. Polska, na skutek tej darowizny, mogłaby stracić w całości lub w części prawo do opodatkowania dochodu ze zbycia udziałów. Z tego względu więc polski fiskus miałby prawo żądać podatku od dochodu z niezrealizowanych zysków. Kobieta uważała jednak, że darowizna majątku na rzecz syna nie podlega opodatkowaniu tą daniną. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z tym stanowiskiem. Innego zdania były sądy obu instancji.
Parkowanie pod domem nie wyklucza pełnego odliczenia VAT
Gazeta Prawna, 2022-01-19, Łukasz Zalewski
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z 15 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Op 376/21, stanął na stanowisku, że pracodawca może odliczać 100 proc. VAT, nawet jeżeli pracownik parkuje służbowe auto pod domem. Ważne, żeby było to uzasadnione specyfiką prowadzonej działalności, a firma zastosowała odpowiednie zabezpieczenia przed użytkiem prywatnym. Sprawa dotyczyła spółki budującej drogi i autostrady. Spółka wyjaśniła, że użytkuje samochody osobowe wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. W praktyce korzystają z nich pracownicy, dojeżdżając na tereny budowy. Część pracowników stawia się w bazie spółki, skąd odbiera pojazdy i brygadami udaje się na tereny budowy. Ale u części nie wchodzi to w grę, ponieważ mieszkają o kilkadziesiąt, a nawet kilkaset kilometrów od bazy. Spółka, aby zachęcić ich do pozostania w firmie, planowała więc udostępniać im służbowe auta, tak aby mogli bezpośrednio z miejsca zamieszkania dojechać na teren prowadzonej budowy. Po zakończeniu pracy parkowaliby te pojazdy w miejscu zamieszkania. Spółka tłumaczyła, że będzie to wygodniejsze dla pracowników, a jej samej pozwoli zaoszczędzić na paliwie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał jednak, że sposób wykorzystania aut i zabezpieczenia, które planuje wdrożyć spółka nie dadzą gwarancji, iż samochody będą użytkowane przez pracowników wyłącznie do działalności gospodarczej spółki, dlatego spółka nie ma prawa do pełnego odliczenia VAT. Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała.
Umowa sponsoringu to nie darowizna
Gazeta Prawna, 2022-01-20, Krzysztof Bałękowski
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 stycznia 2022 r., sygn. akt II FSK 991/19, orzekł, że wydatki poniesione przez spółkę w ramach działalności reklamowej na organizację kongresów medycznych, w tym związane z udziałem lekarzy, z którymi podpisano umowy sponsoringu, nie są darowizną dla uczestników i stanowią koszty uzyskania przychodów spółki. W sprawie chodziło o firmę, która świadczyła usługi reklamowe dotyczące wyrobów medycznych i produktów leczniczych na rzecz swojej spółki matki. W tym celu organizowała m.in. kongresy medyczne dla lekarzy, w których udział był bezpłatny. Spółka pokrywała koszty ich dojazdu i powrotu, zakwaterowania, wyżywienia. Z częścią lekarzy zawierano w tym zakresie umowy sponsoringu, ale nie wiązały się one z jakimikolwiek obowiązkami. Następnie spółka wystawiała spółce matce fakturę za świadczenie usług reklamowych, obejmującą całkowity koszt organizacji kongresów, powiększony o marżę. Spółka zapytała, czy ponoszone przez nią wydatki może zaliczyć do podatkowych kosztów. Jej zdaniem tak. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był jednak innego zdania. Spółka wniosła więc skargę do sądu. Sądy obu instancji przyznały rację spółce.